Toen ik regelmatig te logeren was bij mijn zus op haar studentenkamer met mijn veertien jaar vond ik dat ontzettend stoer. Ik voelde me oud en volwassen omdat ik in mijn beleving het studentenleven met haar deelde. Ik kreeg haar sleutel en was onder andere in de veel voorkomende spijbeluurtjes in haar magische ruimte te vinden. Ik woonde toen nog bij mijn ouders in een klein dorpje en het voelde bevrijdend om binnen een mum van tijd in het centrum van Groningen te zijn. Zonder daar een uur voor in de bus te zitten. Ik hoopte op dat moment dat ik ook ooit zelf een spannend studenten leven zou krijgen. Met het liefst een kamer in de binnenstad. Want dan had je het pas echt voor elkaar.
Natuurlijk gebeurde een toplocatie bemachtigen niet meteen, maar uiteindelijk heb ik mijn zin gekregen. Na een aantal kamers versleten te hebben kon ik bij een toemalige vriendin in haar huis trekken op het allermooiste stukje centrum van Groningen. En deze kamer is , as we speak, over 2 dagen niet meer van mij omdat ik ga verhuizen.
Nu zit ik op mijn slaapbank die ik 6 jaar geleden heb aangeschaft in de kamer waar ik toen ik veertien was van droomde. Ik ga hem verlaten. Niet alleen deze ruimte maar ook mijn studententijd en een stuk kind wat ik hier achter me laat. Ik ben op deze 16 m2 volwassen geworden. kijk met een bepaald nostalgisch gevoel om me heen en zie de herinneringen die ik in deze ruimte heb gecreëerd weer voor me.
Heb hier met verschillende mannen de liefde bedreven waarvan ik er misschien een paar zou willen wissen. Vele tranen vergoten om diezelfde mannen en veel flessen wijn opengekurkt. Voor het eerst harddrugs gebruikt en etentjes georganiseerd. ruzies gemaakt en in mijn wasbak gekotst maar vooral ontzettend veel gelachen.
Over een paar dagen zal een nieuwe jonge meid dezelfde dingen beleven in deze ruimte op deze prachtige locatie van de stad. Ze zal haar hart gebroken krijgen, dronken worden, in dezelfde wasbak kotsen en de hele ruimte door sexen waar mijn bilafdruk ook heeft gezeten. Ik geef de fakkel door en laat de ruimte vrij voor nieuwe herinneringen. Dit hoofdstuk gaat voor mij dicht en heb weer nieuwe dromen om achterna te gaan.
Maar ik zal nooit vergeten dat ik heb gewoond op deze 16m2 waar hartje stad zich aan mij heeft vergrepen. Mijn liefde heeft gepakt en verorberd, om hem vervolgens weer door te geven.
